Een gewone voetwrat is een woekering van de huid en wordt veroorzaakt door een virusaandoening. Een wrat lijkt vaak op een likdoorn. Een wrat kan week van structuur zijn, of droog en hard. Op de voetzool zijn wratten door het lichaamsgewicht plat maar elders kan de wrat als een knobbel op de huid liggen. Vaak heeft het een bloemkoolachtig uitstulping van de huid. Wratten en likdoorns zijn vaak lastig van elkaar te onderscheiden.
Wat kan ik voor u doen?
Ik kan voor u vaststellen of het een wrat of likdoorn is. Bij een voetwrat is er sprake van een weefselwoekering. Ik kan u advies geven hoe de wrat te behandelen. Als pedicure kan en mag ik verder niets aan doen zonder toestemming van de huisarts. Bij pijnklachten kan ik de wrat(ten) drukvrij leggen waardoor het lopen aangenamer wordt tijdens de behandeling, van de huisarts of mij.
Soms kan het eelt kloven en barsten gaan vertonen. Vaak treedt dit op aan de hiel en is het erg pijnlijk. Deze kloven kunnen zelfs gaan bloeden en ontsteken. De oorzaak is dat het eelt erg droog is. Vooral bij het lopen op blote voeten en ’s zomers is het eelt droger en treden kloven gemakkelijker op. De voetverzorger kan handmatig of machinaal de harde randjes weghalen en nabehandelen met zalf. Een open kloof kan met betadinezalf worden behandeld en verbonden. Een kloof die niet open is kan worden behandeld met bijvoorbeeld een speciale klovenzalf of levertraanzalf.
Er is van eelt sprake waar de bovenlaag van de huid (de hoornlaag) is verdikt. Eelt heeft een geelachtige kleur. Eeltvorming ontstaat door overmatige druk en wrijving. In feite kan men eelt beschouwen als een bescherming die het lichaam aanbrengt tegen de van buiten komende druk of wrijving. Pathologisch eelt kan vakkundig verwijderd worden door de voetverzorger. Wat men zelf kan doen: ongeveer twee keer per week een voetbad nemen met zachte zeep (niet langer dan vijf minuten per keer, daarna naspoelen) en iedere avond de voeten incrèmen met een vettige crème, of een speciale eeltreducerende crème. Dit werkt verzachtend en voorkomt het ontstaan van kloven.
Een nagel waarbij de rand of punt van de nagel in de nagelplooi drukt en pijnklachten geeft vormt de eerste fase van een ingroeiende teennagel. Daarbij kan zich in de nagelplooi eelt vormen. Men noemt dit stadium: pseudo-incarnatus.
Meestal treedt het probleem op bij de grote teen. De meest voorkomende oorzaken van ingroeiende nagels zijn:
– verkeerde schoenen (te smal of te kort)
– verkeerd knippen (te kort en/of ronde hoekjes)
– afwijkende vorm van de nagel (bijvoorbeeld een tunnelnagel)
– zweetvoeten
– trauma (klap of stoot door sport enz.)
– afwijkende stand van de voet (platvoet of knikvoet)
Een pseudo-ingegroeide nagel kan over het algemeen goed door de pedicure/voetverzorgster behandeld worden. Hierbij wordt het eelt uit de nagelplooi verwijderd, de zijkant van de nagel afgevlakt en de nagel drukvrij gelegd. Als de oorzaak een bolle nagel is, dan kan een nagelbeugel worden aangebracht, zodat de vorm wordt gecorrigeerd. Nagelbeugel techniek kan een vervelende chirurgische ingreep voorkomen, mits men er op tijd bij is. Als de teen namelijk al ernstig ontstoken is, moet men zich door een arts laten behandelen. Als er pijn en roodheid ontstaan moet u drie keer per week een voetband nemen met een oplossing van zeezout (drogist of reformwinkel) en dagelijks een druppeltje betadine jodium in de nagelwal laten vallen. Dit voorkomt dat de ontsteking opnieuw de kop opsteekt.
Bij de volgende fase de ingegroeide nagel (ungius incarnatus) dringt de nagelpunt in de huid en kan daarbij veel pijn en een uitgebreide ontsteking veroorzaken.
Wintertenen (ook wel wintervoeten genaamd) ontstaan doordat de voeten te lang aan kou zijn blootgesteld. Dit probleem zal zich sneller voordoen wanneer er sprake is van een slechte doorbloeding van de haarvaatjes in de voethuid. Mensen met wintertenen hebben last van rode en gezwollen plekken die met name bij kou erg pijnlijk kunnen zijn.
Wanneer u last heeft van wintertenen kunt u het beste:
blootstelling aan kou vermijden (zeker wanneer u hiervoor gevoelig bent!)
vooral ook geen hete kruiken of andere warmtebronnen gebruiken
afwisselend koude en warme voetbaden nemen
warme voetbedekking gebruiken (wollen of katoenen sokken)
een crème gebruiken die de doorbloeding van de huid bevordert
Zwemmers eczeem is een schimmel die het beste gedijt in een vochtige en warme omgeving. Bovendien is een hoge pH waarde van de voethuid ook goed voor de ontwikkeling van een schimmel. Het geregeld wassen van de voeten met zeep kan dus averechts werken! Neem daarom de volgende aanwijzingen in acht om zo snel mogelijk van zwemmers eczeem af te komen:
Was de voeten zonder zeep of met een zeep met een zure pH waarde.
Droog de voeten na het wassen altijd goed af, ook tussen de tenen.
Gebruik voor het afdrogen van de voeten een aparte handdoek en was deze na gebruik op 60°.
Draag zo veel mogelijk sokken die vocht opnemen
Draag schoenen die ventileren
Gebruik zonodig een schimmeldodende voetcrème
Behandel schoenen en sokken met een schimmeldodend middel
Ja, wanneer u veelvuldig op hoge hakken loopt is dit slecht voor niet alleen uw voeten, maar ook voor uw knieën en uw rug! Daarnaast kan dit leiden tot een verkorte achillespees (pees in uw kuit) waardoor de bewegingsvrijheid van uw voet minder wordt. En dit kan weer leiden tot pijn bij sporten of zelfs bij gewoon lopen!
We raden u daarom aan om niet meerdere dagen achtereen schoenen met hoge hakken te dragen, maar dit regelmatig af te wisselen met ‘platte’ schoenen.